به گزارش ورزش 11، لیونل مسی ابر ستاره تیم ملی آرژانتین را باید تطبیق دهنده نسل ها دانست، کسی  نمی تواند این واقعیت را منکر شود، اوست که به تنهایی بار سنگین آلبی سلسته را به دوش می کشد و هنوز هم هواداران این تیم با قدمت را با شوق و ذوق به استادیوم ها می کشد.

کاریزمای مسی برگ برنده ای است که در این یک دهه آرژانتینی ها از آن برخوردار بوده اند، واقعیت امر چیزی جز این هم نمی توانست باشد، چرا که آرژانتینی ها این اتفاق را در تاریخ خود تجربه کرده اند و هرگز نخواسته اند تیم محور باشند، آنها را باید ستاره محور دانست!

اشتباه بزرگ آرژانتین همینجاست! آنها پس از خارج شدن دیگو مارادونا از مستطیل سبز چشم به آسمان دوخته در انتظار ستاره ای نورانی بودند تا بر حسرت درازشان پایان دهد، گابریل باتیستوتا، پابلو آیمار و .. در برزخ یافتن ابر ستاره، تنها شهاب سنگی برای باقی ماندن در کهکشان بزرگان بودند و قانون بقا را فقط دنبال می کردند.

در این فاصله آرژانتینی ها هرگز به خود این فرصت را ندادند تا تیم بودن را تجربه کنند؛ آنها نخواستند باور کنند که می توان با برقراری قدرت تیمی همه چیز را تغییر دهند و به جای داشتن 1 ستاره، 11 ستاره را همراه با خود داشته باشند تا زمان را به بدترین شکل ممکن از دست بدهند.

 
حقیقت این است که آرژانتین بر روی قدرت و کیفیت فنی لیونل مسی نیست که امروز هم به عنوان مدعی شناخته می شود! آنها فقط بخاطر اتحاد و عشقی که مسی توانسته به ساق های خود بر روی سکو ها ایجاد کند و همان مهر را از سوی هواداران میان 10 مرد دیگر تقسیم کند، هنوز هم به عنوان به عنوان آرژانتین قدرتمند شناخته می شوند!